Eindelijk stabiliteit voor de 12-jarige Susana
Een kijkje achter de schermen bij de Raad voor de Kinderbescherming
Ieder kwartaal schrijft Mark Bussing of Steffie van der Aa een column. Zij zijn zittingsvertegenwoordigers bij de Raad voor de Kinderbescherming. Dit keer vertelt Steffie over de twaalfjarige Susana.
Steffie: "Net 12 jaar is ze, wanneer er eindelijk stabiliteit komt in haar leven. Susana wordt geboren in een gezin waar al ernstige problemen zijn. Er is veel hulp in het gezin - waar naast Susana - ook nog een zus en 2 broers wonen. De ouders hebben hun eigen problemen en zijn niet in staat om aan te sluiten bij de behoeften van hun kinderen. De relatie loopt stuk loopt en de situatie wordt steeds nijpender. De vader is niet langer in beeld voor de kinderen. De oma van Susana helpt waar ze kan, maar de zorgen om de kinderen worden niet minder. Susana heeft vaak geen brood mee naar school Het duurt dan ook niet lang of de zus van Susana wordt op jonge leeftijd uit huis geplaatst. Zij gaat naar een gesloten instelling, vanwege haar eigen problematiek. Voor Susana is het thuis ook lastig. Ze is gek op haar moeder maar zij is niet in staat om goed voor haar te zorgen. Susana heeft vaak geen fruit of brood mee naar school en heeft vaak te kleine of te koude kleding aan. Het is helaas onvermijdelijk: een uithuisplaatsing van Susana en haar broers naar een pleeggezin volgt.
Susana en haar broers worden in een pleeggezin geplaatst. Haar wereld staat op z'n kop. Ze ging met plezier naar school en had veel vriendinnetjes. Ze moet naar een andere school. Voor Susana is dat nog eens extra ingewikkeld, omdat zij op beneden gemiddeld niveau functioneert. De situatie blijft ook in het pleeggezin onrustig. De hulpverlening probeert de situatie houdbaar te krijgen, maar helaas lukt dit niet. Beide broers worden in een instelling geplaatst. Dit betekent dat er wéér dierbare mensen rondom Susana worden weggetrokken. Zonder haar broers om zich heen voelt Susana zich soms eenzaam. Ze reageert vaak angstig en trekt zich terug.
Het gaat langzaamaan steeds beter met Susana Susana krijgt therapie en het gaat langzaamaan steeds beter met haar. Ze weet haar draai te vinden en er ontstaat rust. Ook op school gaat het goed met haar. Ze heeft nieuwe vriendinnen gemaakt. In haar vrije tijd zingt ze in een koor en is ze lid van een volleybalvereniging. De aanwezigheid van honden en paarden in het pleeggezin doet haar goed.
De moeder van Susana ziet in dat het pleeggezin de beste plek is voor Susana. Deze acceptatie doet Susana zichtbaar goed. Doordat moeder dit ondersteunt, geeft ze haar de ruimte om zich emotioneel, veilig en adequaat te ontwikkelen en zich te hechten aan haar pleegouders. De pleegouders zijn dicht bij Susana gebleven, dat wat ze zo nodig had om te kunnen groeien. Nu is het perspectief dat Susana tot haar volwassen leeftijd in het pleeggezin blijft. Eindelijk stabiliteit. De weg van Susana richting volwassenheid bestond uit grote hobbels en zijwegen. Hopelijk blijft het nu bij kleine drempels voor haar.
*De naam en foto's zijn fictief. Het verhaal is echt.
"De weg van Susana richting volwassenheid bestond uit grote hobbels en zijwegen. Hopelijk blijft het nu bij kleine drempels voor haar."
Even voorstellen...
Ik ben Steffie van der Aa, getrouwd met Mark en tevens mijn collega bij de Raad voor de Kinderbescherming. Samen met Mark schrijf ik iedere kwartaal een column in deze nieuwsbrief! Waar Mark zich bezighoudt met gezag- en omgangszaken, hou ik me bezig met strafzaken en adoptie-gerelateerde zaken. Beide zijn we ook zittingsvertegenwoordiger. We zijn ouders van vier jongens in de leeftijd van 4 tot 12 jaar. Het is een gezellige drukte bij ons thuis! In de mijn vrije tijd geniet ik van wandelen, koken en eten, beoefen ik Pilates en houd ik me graag bezig met interieurstyling. Ik vind het leuk om mijn ervaringen vanuit het raadswerk met jullie te delen!